W słoneczny, wietrzny dzień, | e D
W mym mieście Lunenburg, | D H7
W dwudziestym pierwszym roku zrodził się. | e C a
Miał piękny ostry dziób, | D7 G
Solidny, mocny tors, | H7 e
A ochrzczono go po prostu: „Bluenose”. | C H7 e
Ref.: „Bluenose”, dzielne imię Twe, | C D G e
Zna Cię morze i ocean zna. | C D G
„Bluenose”, północnych szlaków król, | C D G e
Sława Twoja w ślad za Tobą szła. | a H7 e
Tysiące przebył mil
W dwadzieścia długich lat
Ten szkuner z oceanem za pan brat.
Miał zawsze dosyć sił,
Lecz jednak rafy cios
Powalił go i zginął tak „Bluenose”.
Ref.: „Bluenose”, dzielne imię Twe
Znało morze i ocean znał!
„Bluenose” zasnął wiecznym snem
Wśród zdradliwych karaibskich skał!
Lecz, by w legendzie tej
Zachować żywą treść,
To, gdy z pochylni kiedyś szkuner zszedł,
Zaszemrał gapiów tłum –
Usłyszeli wiatru głos:
– Popatrzcie, to po prostu „Bluenose”!
Ref.: „Bluenose”, znów poniesiesz nas!
Zna Cię morze i ocean zna!
„Bluenose”, będziesz królem znów!
Dobry wiatr Twym żaglom życie da!
